Η Κορωνέικη ελιά καλλιεργείται στην Πελοπόννησο κυρίως στους νομούς Μεσσηνίας και Λακωνίας και σε όλη την Κρήτη. Αποτελεί την ναυαρχίδα των Ελληνικών ποικιλιών και η εξάπλωση της είναι ραγδαία σε όλη την Ελλάδα. Είναι ποικιλία μικρόκαρπη χωρίς ιδιαίτερες εδαφοκλιματικές απαιτήσεις, ανθεκτική στην ξηρασία και τους ανέμους και προσαρμόζεται ικανοποιητικά σε ξηροθερμικές συνθήκες και πτωχά εδάφη. Σαν δέντρο είναι εύρωστο και μακρόβιο με φύλλα μικρά, λογχοειδή και βαθυπράσινα. Χαρακτηρίζεται από δύο σημαντικά πλεονεκτήματα: την γρήγορη είσοδο στην καρποφορία και την υψηλή και σταθερή καρποφορία της (από 50 ως και πάνω από 150 κιλά καρπού κατά δέντρο).

Αναπτύσσεται ταχύτετατα και καρποφορεί περισσότερο όταν ποτίζεται και λιπαίνεται συστηματικά. Παράγει υψηλής ποιότητας ελαιόλαδο με έντονο πράσινο χρώμα έντονη γεύση φρεσκοκομμένου χόρτου με πικρή και πικάντικη επίγευση, πλούσιο σε πολυφαινόλες, μεγάλης διατηρησιμότητας με αντοχή στην οξείδωση για αυτό χρησιμοποιείται συχνα για την βελτίωση λαδιών άλλων ποικιλιών με ανάμιξη. Η πιο ανθεκτική στο βερτιτσίλιο, στο κυκλοκόνιο και στο δάκο {μικρόκαρπη}. Ενδείκνυται για πυκνές φυτεύσεις.

Η Μεγαρίτικη είναι μια ποικιλία διπλής χρήσης (βρώσιμη και ελαιοποιήσιμη) με καταγωγή από την Αττική. Θεωρείται η πρώτη ελιά που εξημερώθηκε και καλλιεργήθηκε συστηματικά και είκαζεται ότι ειναι αυτή η ποικιλία που σύμφωνα με το μύθο δόθηκε στους Αθηναίους σαν δώρο από την θεά Αθηνά στην ίδρυση της πόλης των Αθηνών. Είναι δέντρο μετρίων διαστάσεων με κύριο χαρακτηριστικό τα μακριά μυτερά φύλλα χαρακτηριστικό που την κάνει να ξεχωρίζει εύκολα από τις άλλες ποικιλίες. 

Παράγει ελαιόλαδο ανοιχτού πράσινου χρώματος, καλής ποιότητας που δεν είναι ούτε πικρό ούτε γλυκό και διακρίνεται από την έντονη αρωματικότατα του και ταιριάζει γευστικά κυρίως με ψάρια, λευκά κρέατα και πράσινες σαλάτες Ανθεκτική στην ξηρασία και το ψύχος, στο κυκλοκόνιο, αλλά ευαίσθητη στον δάκο και την βερτιτσιλίωση.

Ποικιλία που καλλιεργείται σχεδόν αποκλειστικά στη Χαλκιδική και σε όλη σχεδόν την βόρεια Ελλάδα και είναι γνωστή ως Γαιδουρελιά, λόγω του σχετικά μεγάλου μεγέθους των καρπών της. Η συγκεκριμένη ποικιλία παράγει πράσινους καρπούς κυλινδροκωνικού σχήματος που φέρουν θηλή. Το μέσο βάρος του καρπού κυμαίνεται μεταξύ 6 έως 12 gr, με μέσο όρο οι 120-140 καρποί να ζυγίζουν ένα κιλό. Η ποικιλία αυτή αναπτύσσεται σ’ όλα τα εδάφη ακόμα και σε άγονα πετρώδη. Αποδίδει όμως όπως και οι άλλες ποικιλίες πολύ καλύτερα σε σχετικά γόνιμα εδάφη που συγκρατούν υγρασία.

Οι επιτραπέζιες-βρώσιμες «Πράσινες Ελιές Χαλκιδικής» που παράγονται από την ποικιλία αυτή είναι πασίγνωστες σε όλο τον κόσμο και χαρακτηρίζονται από μεγάλο μέγεθος καρπού με μεγάλη αναλογία σάρκας προς πυρήνα, με λαμπερό πράσινο–πρασινοκίτρινο χρώμα, λεπτό φρουτώδες άρωμα και γεύση ελαφρώς πικρή ή πικάντικη και απουσία αίσθησης λιπαρότητας. Είναι δέντρο έντονης ζωηρότητας και ανθεκτικό στο ψύχος αλλά ευαίσθητο στη βερτιτσιλίωση, στο κυκλοκόνιο και στην προσβολή από το δάκο.

Ισπανική ποικιλία μικρού καρπού, με υψηλή περιεκτικότητα σε λάδι εξαιρετικής ποιότητας και ήπια, γλυκιά γεύση. Προσαρμόζεται εύκολα σε διαφορετικά κλίματα και είναι δοκιμασμένη σε διάφορες περιοχές σε όλη την Ελλάδα με πλούσια και σταθερή καρποφορία κάθε χρόνο. 

Είναι πολύ ανθεκτική στο ψύχος, ανθεκτική στο κυκλοκόνιο και στο δάκο και ενδείκνυται για πυκνές φυτεύσεις.

Η πιο διαδεδομένη ποικιλία στην Ισπανία η οποία αποτελεί πάνω από το 60% των ισπανικών ελαιώνων με καλή προσαρμοστικότητα στην χώρα μας, όπου έχει καλλιεργηθεί. Είναι μεσόκαρπη ποικιλία, δηλαδή με καρπό μεσαίου μεγέθους και έχει χαρακτηριστικό μυτερό σχήμα.

Παράγει λάδι φημισμένο για πλούσιο άρωμα, σκούρου πράσινου χρώματος με έντονο χαρακτήρα. Το λάδι της έχει μεγάλη διατηρησιμότητα λόγω μεγάλης περιεκτικότητας σε πολυφαινολες και για αυτό συχνά αναμιγνύεται με άλλες ελαιοπαραγωγικές ποικιλίες, ώστε να
αυξηθεί η σταθερότητα και η διάρκεια του ελαιολάδου. Είναι πολύ ανθεκτική στο ψύχος και ενδείκνυται για φυτεύσεις σε περιοχές με βαρύ χειμώνα, αλλά είναι ευαίσθητη στη βερτιτσιλίωση.

Η «Πετροελιά Σερρών» είναι μια ελληνική ποικιλία ελιάς από την περιοχή των Σερρών, γνωστή για τους ανθεκτικούς μεγάλους στρόγγυλους καρπούς της, με σχήμα μήλου χωρίς θηλή, και τη δυνατότητα για διπλή χρήση (βρώσιμη και για παραγωγή ελαιόλαδου). Κύριο χαρακτηριστικό της και αυτό που την κάνει να διακρίνεται από τις άλλες ποικιλίες και να ταυτοποιειται είναι ότι ο πυρήνας του καρπού της δεν έχει καθόλου ραβδώσεις. 

Σαν δέντρο είναι πολύ ανθεκτικό στο ψύχος, στην ξηρασία και στη βερτιτσιλίωση και διακρίνεται για την σταθερή της καρποφορία κάθε χρόνο Η ζήτηση της είναι αυξανομένη τα τελευταία χρόνια και από παραγωγούς εκτός νομού Σερρών λόγω της ανθεκτικότητας και της προσαρμοστικότητας της σε διαφορά εδάφη και κλίματα και της διπλής της χρήσης. Το λάδι της έχει ξεχωριστά χαρακτηριστικά, όπως φρουτώδες άρωμα και πικάντικη γεύση με νότες καρυδιού και πράσινου μήλου.